Hallo lezers en lezeressen.

Bij deze weer een update en ditmaal is Vietnam aan de beurt.
Na 3 weken Noord-Laos hou ik het voor gezien in dit gebied. Prachtig gebied en een leuke tijd gehad daar. Terug naar de laatste update dan, Luang Prabang.
De tour voor Kayak en Olifant-rit is geboekt en samen met de Britse Backpacker worden we netjes voor het hostel opgehaald. Een klein uurtje in de auto en we zijn bij het water. De kayak gaat direct het water in, wij hijsen ons in een reddingsvest en krijgen een korte instructie kayaken voor beginners. We leren wat te doen als we kapseizen en hoe we het beste de stroomversnellingen kunnen nemen. Omdat we de enige 2 deelnemers zijn hebben we een 2-persoons kayak. Het eerste stuk is lekker rustig water maar dat veranderd gauw, de ene stroomversnelling na de ander en we moeten samen alle figuurlijke zeilen bijzetten om ons hier doorheen te loodsen. Ondertussen de prachtige jungle-achtige natuur om je heen. Af en toe klinken er uit de bomen kreten en krijsen van naar mijn idee nog ongedefinieerde vogelsoorten en we genieten volop. Op een droog stuk houden we een kleine pauze. Kleine uurtje later staan we in een grot met de heilige Buddha figuren voor de verandering, het is een mooie plek maar ik ben Buddha nu al zo vaak tegengekomen dat ik het wel geloof. Daarna lunch en dan voorbereiden voor het echte werk; een heuse Olifantenrit.
De dikhuid is uiteraard een Aziatische Olifant, een vrouwtje van 42 jaar oud, deze beesten kunnen overigens 80 tot 90 jaar oud worden, en voor de liefhebber; Voor een kleine $40.000 heb je een nieuw huisdier. We zitten weliswaar op zijn rug, maar de verzorgers hebben een klein bankje opgezadeld dus we zitten comfortabel terwijl dit logge beest langzaam voort sjokt. Qua manier van bewegen deed het mij aan de Kamelenrit denken. Olifanten zijn makke beesten, als ze een lekker stukje groen zien stoppen ze om te eten en ondanks dat het imposante beesten zijn zal je er raar van staan te kijken dat ze eigelijk heel schrikkerig zijn, mede door het slechte oogzicht, als er opeens een koe uit de bosjes komt schrikt de Koe van de Olfiant en de Olifant schrikt op zijn beurt weer van de Koe. Even spannend is het als we een steil stuk naar beneden moeten, rustig en gecontroleerd sjokt de olifant zijn weg naar beneden terwijl wij alles moeten beethouden om niet uit onze bank glijden.
Eenmaal bij de rivier gaat alle uitrusting van de Olifant af en baant hij zich een weg in de rivier. We duiken de rivier in en klimmen op de Olifant die dan een poging doet om je van zijn rug af te schudden, het heeft wel iets weg van Rodeo. Ik dacht dat ik veel bijzondere dingen had meegemaakt maar om oog-in-oog met een Olifant in de rivier te dobberen was zeker een ongekende ervaring.
We brengen een uur door in het water en zetten koers terug naar het Olifantenkamp.
We gaan terug de auto in en bezoeken Whiskey-village. We proeven verschillende soorten Rijst-Whiskey en kopen 2 kleine flesjes Whiskey. Eenmaal terug in Luang Prabang zijn we helemaal versleten, maar wel een geweldige ervaring rijker, zeker de moeite waard. Ook bezoeken we een Tempel op de top van een heuvel om de zonsondergang te zien. We zijn op tijd en moeten nog een klein uurtje wachten voor de zon ondergaat, gelukkig hebben we een spel kaarten bij en de whiskey. Zonsondergang erg mooi, op de achtergrond de bergen en de zon weerspiegelt in de rivier en de horizon kleurt mooi oranje.
Na Luang Prabang gaan we per boot naar Nong Khiaw, een klein authentiek Noord-Laos dorpje. De bootrit bedraagt 7 uur en ondertussen zien we wederom de prachtige natuur. We lopen wat in de rondte en brengen een middag aan de rivier door.
Na een paar dagen van bijkomen ga ik met de bus door naar Udomxai, eenmaal daar is er echt helemaal niks te doen dus de volgende morgen besluit ik om de bus naar de grens te nemen. Zo gezegd, zo gedaan en 9 uur in een klein busje en we staan voor de grens. Mijn visa voor Vietnam heb ik op voorhand al geregeld en is geldig vanaf de 20e en precies op de 2oe steek ik dan ook de grens met Vietnam over, Half 4 lokale tijd sta ik in Vietnam. In Dien Bien Phu blijf ik ook maar 1 nacht, zoals wel vaak met dit soort grensplaatsjes is het alleen een ‘''stop-over'' om daarna weer door te gaan. Wederom 9 uur in een busje en onderweg moeten we meerdere keren stoppen omdat de weg vrij moet worden gemaakt van gevallen gesteente, twee bulldozers schuiven het gesteente aan de kant en we kunnen verder. Eindbestemming is Sapa, klein plaatsje omgeven door bergen en berucht vanwege de mist, de mist kan hier opeens opkomen en verdwijnen. Terwijl ik op zoek ben naar een onderkomen trekt de mist ineens weg en sta ik aan de rand van een mooi meer, dat hele meer had ik niet eens gezien door de dichte mist. Vind een goed hostel en blijf hier een paar dagen. Hoewel trekking hier populair hier is kan het mij niet veel doen, loop wat in de omgeving en geniet van de natuur. Wel leuk zijn de zogeheette ‘''Hill-Tribe Villagers'' leden van verschillende stammen komen vanuit de omliggende dorpjes naar Sapa om hun handgemaakte waar te verkopen. Iedere stam heeft zo zijn eigen kledingdracht en ga dan ook al te graag op de foto met deze bijzonder vriendelijke mensen.
Vanuit Sapa neem ik een nachtbus naar Hanoi en s'avonds om 6 uur stap ik op de bus als buiten het begint te stortregenen, aankomende dagen veel slecht weer, heb een goeie keuze gemaakt om te vertrekken. De stoelen zijn tevens bedden en heb nog een redelijke nacht slaap. Om Half 7 komen we aan in Hanoi en samen met 3 andere backpackers delen we een taxi, we zitten als sardientjes in een blik en de bagage op schoot. Ik vertrouw volledig op de rijkunsten van mijn Vietnameese Taxi-vriend want mijn zicht wordt ontnomen door mijn rugzak. Veilig en wel worden we in Lake District afgezet. Hostel aanbod in overvloed en vind een prima hostel waar ik eerst voor een groot ontbijt ga. Douchen kan ook geen kwaad en plak er een paar uur slaap aan vast. De dagen erna verken ik Hanoi-city en zit een uurtje in het park met een goed boek. Op het gebied van sight-seeing kan ik niet al teveel doen, de 30e landt mijn backpack-maat waarna wij samen Hanoi gaan verkennen. Hanoi is precies wat ik ervan dacht; Groot en Druk. Eenmaal op straat kom je ogen tekort om alles in je op te nemen, laat staan om ook nog een oogje op het verkeer te houden. De motor is ook hier het populairste vervoersmiddel en zij eigenen dat ook het grootste deel van de weg op, meerdere keren heb ik een close call met een tweewieler, dit terwijl er brede troittairs aanwezig zijn, hetzij dat deze vol geparkeerd staan met brommers. In de eerste dagen probeer ik door deze motorische jungle heen te laveren maar er is geen beginnen aan, dus loop je uiteindelijk op rijbaan zelf. Het stukje trottoir wat niet bezet is met een motor is het terras van een straatverkoper die hier zijn handeltje drijft. Maar als ik door deze obstakels heen kijk zie ik vriendelijke en goedlachende Vietnamezen die je netjes begroeten en je beleefd uitnodigen om bij hun restaurantje wat te eten. Ondanks dat de Engelse taal in het merendeel ontbreekt wordt dit ruimschoots geconpenseerd door de gastvrijheid en het heerlijke eten wat hier op straat wordt bereid. Moet hier nog een aantal dagen doorbrengen maar heb zo het idee dat ik mij prima ga vermaken hier, nog een paar dagen dan gaat er een nieuw deel van de reis beginnen. Samen met mijn goede vriend door drie prachtige landen, ik heb er zin in..!!
Ik zou zeggen; Martin, ik zie je in Hanoi gozer,.!!

Vriendelijke groet vanuit Vietnam en tot de volgende update.
Vincent

Verder nog een paar huishoudelijke mededelingen;
Kenneth & Esther Horst, Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter.
Ton Bervoets, Vriendelijk bedankt voor de extra foto-ruimte op mijn website, zal een paar extra foto's plaasten aankomende periode.