Kamarchoba, = Hallo op z'n Georgisch

Ben dus in Georgië, ben eigenlijk al 7 dagen in Georgië, maar kwam er niet van om te up daten. Turkije eerst afsluiten dus, Vanuit Divrigi door naar Erzincan met de trein, vanuit daar kan ik nog met een bus mee naar Trabzon, dat ligt onderaan de Zwarte Zee. S'avonds kom ik moe aan op Trabzon. Geen hostels, weinig te zien. Volgende morgen ga ik weer verder, Heb genoeg gezien van Turkije. Op het busstation kan ik met een bus direct mee naar Batumi, Georgië. Ik spring aan boord, zonder ontbijt overigens. Aan de grens iedereen eruit. Ik me visum regelen en na een klein uur sta ik in Georgië. Daar waar ik al een klein beetje bang voor was, busje pleite..! Hallo ik heb wel betaald tot aan batumi, Ja. Ik zet een deadline, en spring na een half uur op de eerste bus naar Batumi. Kom aan in het oude gedeelte en eerste indruk, oud & lelijk. Zoek een pension op, heb een kamer zo klein dat ik me kont amper kan keren. De volgende dag zit ik op een terras en raak in gesprek met een local, hij nodigt mij uit om bij hem thuis te overnachten. Best, waarom niet. Leuk gezin, en aardige gastheer. Bij de lunch komt de onvermijdelijke vodka tevoorschijn. De dagen erna breng ik door met lopen over de Boulevard van het nieuwe en ditmaal mooie en luxe gedeelte van Batumi, neem een duik in de Zwarte Zee en breng een avond in een theater door waar een muziek en dans festival gaande is. Tijdens mijn verblijf valt een aantal keer de stroom uit, schijnt hier heel normaal te zijn, door het hele huis branden dan kaarsen en een groot gedeelte van mijn reisdagboek schrijf ik dan ook in het donker, zelfs in de badkamer branden dan kaarsen, heeft wel iets. Ondertussen veel vodka, tijdstip doet er niet toe. Toppunt is s'morgens om 10 over 11. Tijdens een zonnige dag van 25 graden zie ik een Engelse kroeg met dakterras, geweldig, eindelijk weer iemand die Engels spreekt dacht ik. Helaas spreken ze geen van allen Engels en is het de meest vreemde Engelse kroeg die ik ooit gezien heb, let op; Een Engelse kroeg, met een Ierse vlag boven de bar en de bediening loopt in een Schotse Kilt.

Na Batumi blijf ik een aantal dagen in Kutaisi. In het mini-busje naar Kutaisi zit ik naast een semi-alcoholist en bij een van de stops gaat hij eruit en komt terug met twee flessen bier. 1 voor mij, en 1 voor hem, samen brengen we al drinkend de weg door naar Kutaisi. Hier verblijf ik in een geweldige homestay. Heerlijk lokaal eten, huisgemaakte wijn en vodka vloeien hier rijkelijk en slaap dan ook verdacht lekker.
Volgende plek is Gori, niet veel bijzonders, behalve Josef Stalin Museum, erg interresant, Stalin schijnt hier nog steeds geliefd te zijn, kan ik me niet helemaal voorstellen gezien zijn reputatie en optreden in o.a. WWII. Tblisi is nu heel dichtbij en besluit maar in een keer door te gaan. Had veel op het programma staan maar flinke pijn in mijn buik zorgt voor vertraging. Hou een dag rust en maak plannen om naar het noorden te gaan. Kazbegi in het noorden schijnt 1 van de plekken te zijn die je niet mag missen. Ik ben benieuwd en hou jullie op de hoogte.

Groeten vanuit Tblisi